Ματίας ο πρώτος

Ο Βασιλιάς μιας φανταστικής χώρας πεθαίνει. Τον διαδέχεται ο δεκάχρονος μοναχογιός του Ματίας. Η βασίλισσα έχει πεθάνει από καιρό κι έτσι την ανατροφή του παιδιού την αναλαμβάνει μια αυστηρή δασκάλα. Ο Ματίας είναι μόνο τυπικά βασιλιάς. Στην πραγματικότητα κυβερνούν οι υπουργοί του και τον βάζουν να υπογράφει ό,τι θέλουν, ακόμα και την κήρυξη πολέμου σε μια γειτονική χώρα.
Ο Ματίας πλήττει και κρυφοκοιτάζει από το παράθυρό του τα παιδιά στο διπλανό πάρκο. Ανάμεσά τους είναι και ο Τίτος, ο γιος του μάγειρα του παλατιού, που γρήγορα πιάνει φιλία με το βασιλόπουλο και του αποκαλύπτει πως γίνεται πόλεμος. Ο Ματίας δεν έχει ιδέα, γιατί τα χαρτιά που του δίνουν για υπογραφή δε τα διαβάζει καν.
Τα δυο παιδιά αποφασίζουν να πάνε στο μέτωπο. Όταν φτάνουν στα χαρακώματα, καταλαβαίνουν πως ο πόλεμος δεν είναι όπως στα βιβλία.
Γυρνούν πίσω για να υπογράψει ο Ματίας ειρήνη. Αποφασίζουν να αναλάβουν μαζί με άλλα παιδιά τη διακυβέρνηση της χώρας και να στείλουν τους μεγάλους στο σχολείο. Ανακηρύσσουν την Παιδοκρατία με πρόεδρο το Ματία. Οι “βουλευτές” συζητούν ελεύθερα και ψηφίζουν νόμους που ευνοούν τα παιδιά. Τα θαλασσώνουν όμως όλοι: οι μεγάλοι γιατί έχουν ξεχάσει τι θα πει σχολείο και τα παιδιά γιατί δεν έχουν γνώσεις και πέφτουν σε γκάφες. Οι καθαιρεμένοι υπουργοί κυκλώνουν το παλάτι όπου συνεδριάζουν τα παιδιά. Οι “βουλευτές” καταλαβαίνουν πως πρέπει να παραιτηθούν, να πάνε σχολείο και αργότερα, όταν θα’ ναι έτοιμοι, να κυβερνήσουν δίκαια και σωστά “σαν μεγάλοι που δεν ξεχνάνε πως ήταν κάποτε παιδιά»

«Ό,τι μας απαγορεύουν, εκείνοι το κάνουν. Εμείς για όλα πρέπει να ρωτάμε τους μεγάλους, εκείνοι μας ρωτούν για τίποτα; Μας λένε: Όταν μιλούν οι μεγάλοι, τα παιδιά σωπαίνουν. Γιατί δηλαδή; Εμείς δεν είμαστε άνθρωποι; Δεν έχουμε γνώμη; Δεν έχουμε απόψεις; Δεν έχουμε δικαιώματα»;