ΛΟΥΙΣ ΚΑΡΟΛ
Ήταν ένα ζεστό καλοκαιριάτικο απομεσήμερο . Η Αλίκη ήταν σε ένα δάσος και έπαιζε και τραγουδούσε αλλά άρχισε να βαριέται αφόρητα. Ξαφνικά ένα λευκός κούνελος πέρασε με ιλιγγιώδη ταχύτητα από μπροστά της και χωρίς δεύτερη σκέψη αυτή τον ακολούθησε.
Όμως ο κούνελος εξαφανίστηκε γρήγορα μέσα στην κουνελότρυπα και η Αλίκη που έτρεχε πίσω του , ένιωσε την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια της και έπεσε στο κενό…!
Όσο ποιο βαθιά έπεφτε η Αλίκη μέσα στην κουνελότρυπα , έβλεπε διάφορα πράγματα γύρω της που είχε την ευκαιρία να τα πιάσει , να τα μυρίσει , αλλά και να τα δοκιμάσει : τα τεράστια και νόστιμα μανιτάρια, τα επιβλητικά και σκληρά τραπουλόχαρτα και πολλά άλλα που τραβούσαν την προσοχή της!
Και έτσι έπεφτε….. έπεφτε… και έπεφτε…. όπου έσκασε κάτω με δύναμη! Και έσπασε σε 3κομμάτια….χωρίστηκε! Η μικρή Αλίκη χωρίστηκε σε 3 κοριτσάκια , τελείως διαφορετικά μεταξύ τους:
το Σώμα, το Μυαλό, και την Καρδιά!
Η Αλίκη εισέρχεται στην Χώρα των Θαυμάτων, ένα κόσμο ζωόμορφων πλασμάτων ή ενσαρκωμένων μορφών όπως τα τραπουλόχαρτα . Μόνες ανθρώπινες μορφές αυτή και ο Καπελάς. Η συμπεριφορά του καπελά δεν διαφέρει και πολύ από το ρόλο των ζώων , συνεπώς η Αλίκη είναι ο μόνος άνθρωπος . Από όλο αυτό το ταξίδι της εχει καταλάβει ότι λείπει η έννοια της λογικής , της συνέπειας , του νοήματος και πρωταρχικό ρόλο έχουν οι ανατροπές. Με λίγα λόγια η Αλίκη ενηλικιώνεται. Η σταθερότητα και η ασφάλεια του παιδικού κόσμου καταρρίπτεται …Η ίδια άλλαξε υπερβολικά μικραίνει και ψιλώνει .Όταν μεγαλώνει νιώθει δυνατή και όταν μικραίνει αισθάνεται αδύναμη… παρόλα αυτά όμως πάλι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε τα ύψη , ούτε τα βάθη…. ! Με όλες αυτές τις αλλαγές καταλήγει και η ίδια να αναρωτιέται “ποια είναι….”
Ξαναβρίσκει ποια είναι μόνο όταν επιστρέφει στον πραγματικό κόσμο, επανέρχεται στον κόσμο της παιδικότητας, εκεί που όλα είναι σταθερά και χωρίς ανατροπές !
