Θεατρικό Εργαστήρι “Επί Σταγών”
Αφιέρωμα μνήμης στην Άλωση της Πόλης, με τη συνεργασία της Ιεράς Μητρόπολης Σταγών και Μετεώρων και του Δήμου Καλαμπάκας.
Φρίξον Ήλιε… Στέναξον Γη – Η Πόλις Εάλω
Από την 29η Μαΐου του 1453 , την αποφράδα εκείνη μέρα , πάνε 564 χρόνια που το θλιβερό μήνυμα «Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ» διαδόθηκε από στόμα σε στόμα μεταξύ των λιγοστών εναπομεινάντων , αποκαμωμένων μαχητών και κατοίκων της Πόλης των πόλεων, της Βασιλεύουσας.
Το γεγονός αυτό σημάδεψε καθοριστικά την πορεία του Ελληνικού έθνους και την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας.
Στο αφιέρωμα , θα ξεδιπλωθεί το ανείπωτο δράμα της Βασιλεύουσας. Το μοιραίο τέλος της ένδοξης πολιτείας. Ένα θλιβερό άγγελμα μαζί με την αύρα και τις πνοές της ανοιξιάτικης φύσης, απαισιόδοξο και συγκλονιστικό.
Την εκδήλωση πλαισιώνουν διακεκριμένοι μουσικοί και τραγουδιστές από διάφορες περιοχές της χώρας, το τμήμα χορού του Θεατρικού Εργαστηρίου καθώς και η Παιδική Χορωδία της Μουσικής Σχολής Δήμου Καλαμπάκας.
Την επιμέλεια της όλης εκδήλωσης έχει αναλάβει το Θεατρικό Εργαστήρι ΄΄Επί Σταγών΄΄.
«Αυτές τις μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια
για τ’ άθλα των κλεφτών και τους πολέμους
Πράγματα συμπαθητικά, δικά μας, γραικικά.
Διάβασα και τα πένθιμα για το χαμό της πόλης.
Πήραν την πόλιν, πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη.
Και τη φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν
ζερβά ο βασιλιάς και δεξιά ο Πατριάρχης
ακούστηκε κι είπε να πάψουν πια.
Πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα Βαγγέλια.
Πήραν την πόλιν, πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη.
Όμως εκείνο που με άγγιξε πιο πολύ
ήταν το άσμα το Τραπεζούντιο με την παράξενή του γλώσσα
και με τη λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν πως θα σωθούμε ακόμη.
Μα αλίμονο μοιραίον πουλίν
από την πόλη έρτε
μες σο φτερούλιν’ αθ εν’ χαρτίν περιγραμμένον
κι ουδέ σην άμπελον κονεύ μηδέ σο περιβόλιν
επήεν και εκόνεψεν σου κυπαρίσσ’ τη ρίζαν.
Οι αρχιερείς δε δύνανται ή δε θέλουν να το διαβάσουν
Σέρας υιός γενήκασεν αυτός που το παίρνει το χαρτί
Και το διαβάζει κι όλο φύρεται
Σίτα αναγνώθ’ σίτα να κλαίει
Σίτα να κρούει την κάρδιαν
Να αλί εμάς να βάι εμάς
η Ρωμανία πάρθεν.»
Κωνσταντίνος Καβάφης
